Gammaflits
Gammaflitsen ontstaan door een hevige stoot (uitbarsting) van kosmische gammastraling, die heel veel energie bevatten en ontstaan bij de ineenstorting van een hele zware ster.

Ze duren gemiddeld enkele tot tientallen seconden en ontstaan bij snel draaiende zware sterren.

Tijdens de flits is de energie-uitstoot honderden keren sterker dan de straling die afkomstig is van een supernova-explosie en wordt vergeleken met een hypernova-explosie.


Ontstaan van een gammaflits

Een hypernova-explosie is de zwaarste explosie in het heelal op de oerknal na en wordt veroorzaakt door het ineenstorten van een hele zware ster tot een zwart gat.

De massa van de kern van de ineengestorte ster is 25 keer die van de zon.
De kracht van de explosie is 100 keer zo groot als die van een supernova-explosie.

Korte gammaflitsen duren gemiddeld enkele tienden van een seconde en het was een raadsel hoe deze ontstonden en op welke afstand ze zich bevonden.

De satellieten HETE-2 en Swift hebben de twee korte gammaflitsen waargenomen, die binnen een paar minuten na de flits de golflengten (de afstand tussen twee opeenvolgende golftoppen) opvingen.


HETE-2

Deze korte gammaflits ontstond in een oud sterrenstelsel en er kwam honderd keer minder energie vrij dan bij een lange gammaflits.

De lange flitsen ontstaan door een hypernova en de korte flitsen waarschijnlijk uit botsende neutronensterren, hierdoor ontstaan weer zwarte gaten.

Doordat de neutronensterren slechts 20 tot 30 kilometer groot zijn, duurt de flits ook korter en er komt minder energie vrij.

De explosie van de korte gammaflitsen wordt veroorzaakt door het samensmelten van twee neutronensterren of van een neutronenster en een zwart gat.