Tussen 12 september 1997 en 31 januari 2001 werden 8505 omlopen om Mars uitgevoerd, er werden meer dan 58.000 foto's gemaakt, 490 miljoen hoogtemetingen uitgevoerd en 97 miljoen spectra genomen.
De 100.000e foto werd op 5 november 2001 genomen.
De Mars Global Surveyor moet het oppervlak van Mars zo duidelijk mogelijk in kaart brengen.
In november 2006 kwam plotseling een einde aan de succesvolle werking van de Mars Global Surveyor.
Na tien jaar viel de radioverbinding uit, onderzoek duidt erop dat dit het gevolg was van een aantal gebeurtenissen, die vijf maanden eerder waren begonnen met een computerfout.
Op 2 november 2006 werden de zonnepanelen bijgesteld, waardoor één van de accu's van de ruimtesonde naar de zon werd gericht. Hierdoor ontvingen de accu's teveel zonnewarmte, met oververhitting tot gevolg, wat tot uitputting van de beide accu's leidde.
Het team van de NASA op aarde kon niets doen. De antenne was niet naar de aarde gericht, de batterijen liepen langzaam leeg en de ruimtesonde ondernam niet zelf een poging om het op te lossen.
Een verlies van deze oude en meest belangrijke Marssonde in de geschiedenis van de mensheid.
De MGS heeft zichzelf vermoedelijk in de veilige mode geschakeld, dit is te vergelijken met een winterslaap.
Eenmaal in de veilige mode zijn ze moeilijk wakker te maken om weer goed te kunnen werken.
De Mars Global Surveyor is de oudste van de vijf verkenners van de NASA, die nog rond Mars draaien.
Op 7 november 2006 werd zijn tiende verjaardag gevierd. De oorspronkelijke missie zou ongeveer twee jaar duren, maar de MGS bleef prima werken en de missie werd alleen maar verlengd. De laatste keer was op 1 oktober 2006.
Aanwijzingen voor stromend water in een krater in de Terra Sirenum regio (boven) en in de Centauri Montes regio (onder)
Uit bovenstaande opnames uit 2005, die met de Mars Global Surveyor zijn gemaakt, blijkt dat er nog steeds vloeibaar water is op Mars.
De aanwijzingen zijn nieuwe afzettingen aan de binnenwanden van twee kraters, die door omlaag stromend water lijken te zijn veroorzaakt.
De atmosfeer is zo ijl en de temperatuur op Mars is zo laag, dat water er niet lang vloeibaar kan blijven.
Het water verdampt of bevriest hierdoor erg snel, alleen onder de grond kan misschien nog vloeibaar water bestaan, dat op zwakke plekken omhoog komt.
Volgens de wetenschappers bevriest dit water langzaam genoeg om de waargenomen afzettingen, die enkele honderden meters lang zijn, te kunnen verklaren.
De lichte kleur van de afzettingen kan wijzen op de aanwezigheid van ijskristallen of zoutafzettingen.
Dit kan dus betekenen dat er ondergrondse waterbronnen aanwezig zijn op Mars.
Heel misschien is daar zelfs leven gevormd, als dit al zo is, dan alleen in de vorm van micro-organismen.
Dat alleen zou al een historische ontdekking zijn.