In de Griekse mythologie was Hyperion een Titaan, zoon van Gaia en Uranus en de vader van Helios.
De doorsnede van Hyperion is 270 kilometer, en de afstand tot Saturnus is 1.481.010 kilometer.
Hij draait in 21 dagen en 6 uur om Saturnus heen.
Hyperion bestaat grotendeels uit waterijs, is heel poreus en is te vergelijken met een los opeengepakte verzameling van ijs- en steenklompen.
Hyperion is het enige hemellichaam in ons zonnestelsel met een chaotische rotatie.
Dit kan het gevolg zijn van het erg onregelmatige oppervlak van Hyperion, dat er sponsachtig uit ziet.
Hyperion lijkt op een enorme spons, dat komt omdat ruimtestenen die op Hyperion inslaan
verdwijnen in het oppervlak, waardoor er hele diepe kraters ontstaan. Door de geringe zwaartekracht verdwijnt
het meeste materiaal dat bij een inslag wordt opgeworpen in de ruimte en valt niet terug op het oppervlak.
Hierdoor is het oppervlak van Hyperion redelijk puinvrij, de kraters hebben een doorsnede van twee tot tien kilometer.
Cassini heeft voor het eerst gedetailleerd onderzoek gedaan aan het oppervlak van Hyperion.
Daarbij is onder meer ontdekt dat de diepe kraters van de maan gedeeltelijk gevuld zijn met koolwaterstoffen.
Uit de gemaakte foto's blijkt dat Hyperion 365 kilometer lang is, gemiddeld 190 kilometer dik,
in 5 dagen om zijn as draait en op een afstand van 1,5 miljoen kilometer in 21 dagen om Saturnus draait.
Door de zwaartekracht van Saturnus en haar grote manen draait Hyperion heel chaotisch om zijn as.
Cassini vloog in 2005 en 2006 vier keer langs de maan. Hyperion bleek veel meer kraters te hebben
dan andere manen rondom Saturnus, ook leken de kraters dieper en minder geërodeerd.
Vorig jaar september vloog Cassini met een snelheid van 5,6 kilometer per seconde op een afstand van
slechts 618 kilometer langs Hyperion. Qua dichtheid en structuur lijkt Hyperion op de kern van een komeet.
Onderzoekers weten nu dat de maan een hele lage dichtheid heeft en heel poreus is, dit blijkt uit data van Cassini
en computermodellen. De maan bestaat voor uit 42 procent uit lege ruimte en de rest is voornamelijk waterijs.
Hyperion is rijk aan koolwaterstoffen
Op de opname laat blauw het bevroren water zien, rood is kooldioxide of droog ijs, magenta geeft gebieden
met water en kooldioxide aan en geel is een mix van kooldioxide en een onbekend materiaal.
Deze ontdekking laat zien dat organische verbindingen overal in ons zonnestelsel te vinden zijn.
Koolwaterstoffen zijn verbindingen van koolstof en waterstof en worden ook aangetroffen in kometen en meteorieten.
Cassini deed zijn onderzoek bijna twee jaar geleden, tijdens een flyby langs Hyperion.