In de Griekse mythologie was Rhea de zuster en de vrouw van Cronus (Uranus) en de moeder van Demeter, Hades (Pluto), Hera, Hestia, Poseidon (Neptunus) en Zeus (Jupiter).
De doorsnede van Rhea is 1527 kilometer, en de afstand tot Saturnus is 527.108 kilometer.
Rhea draait in 4,5 dag rond Saturnus.
Rhea lijkt veel op Dione, en bestaat voornamelijk uit ijs, verder uit gesteenten.
De maximale temperatuur aan het oppervlak is -174 °C.
De minimale temperatuur is -220 °C.
Rhea heeft veel kraters en is vrij helder.
Er draait waarschijnlijk een ring van puin- en stof rondom de maan Rhea, die in ruim vier dagen
om Saturnus draait, de op één na grootste maan van Saturnus is en half zo groot als onze maan.
De ringschijf die Rhea lijkt te omringen heeft een doorsnede van enkele duizenden kilometers.
De deeltjes die de schijf vormen variëren waarschijnlijk in grootte van kleine steentjes
tot grote rotsbrokken van vele decimeters groot. Een aanvullende stofwolk zou zich
uit kunnen strekken tot een afstand van 6000 kilometer vanaf de kern van Rhea.
Binnen deze ring zouden zich enkele afzonderlijke ringetjes of onvolledige ringbogen
met een grotere dichtheid bevinden. Dit blijkt uit enkele afnamen in de elektronendichtheid
die slechts enkele seconden duren. Die ontdekking verraadt de aanwezigheid
van extra veel materiaal op 1610, 1800 en 2020 kilometer afstand van Rhea.
Rhea heeft een eigen (stof)ring
Al eerder hadden astronomen ontdekt dat Rhea omgeven is door een wolk van stofdeeltjes.
Deze deeltjes worden door inslagen van micrometeorieten uit het oppervlak van Rhea vrijgemaakt.
Het is Cassini nog niet gelukt om de ring van Rhea te fotograferen, maar wel door een indirecte waarneming,
waarbij een detector van Cassini de verdeling van elektronen in de omgeving van Rhea in kaart bracht.
In de omgeving van Rhea bleek de elektronendichtheid duidelijk minder te zijn.
Tegelijkertijd liet de stofdetector van Cassini een duidelijke toename van de hoeveelheid stof zien.
Elektronen volgen de magnetische veldlijnen in het Saturnusstelsel en zijn normaal gesproken gelijkmatig verdeeld.
Maar daar waar de elektronen onderweg op materie botsen, een maan of een stofwolk, dan worden ze geabsorbeerd
en zijn er minder van deze deeltjes te zien. Uit latere berekeningen blijkt dat er om Rhea stabiele banen
mogelijk zijn waarin zich in de loop van de tijd stofdeeltjes kunnen verzamelen.
Onderzoekers hebben ook berekend of Rhea in staat is om een ring in stand te houden.
Het blijkt dat het zwaartekrachtveld van Rhea, in combinatie met diens omloopbaan
rondom Saturnus, het bestaan van een ring mogelijk maakt.
Rhea met Saturnus op 4 februari 2007, op een afstand van 1,2 miljoen kilometer van Saturnus en 679.000 kilometer van Rhea