Io heeft een jong oppervlak doordat er overal vulkanen uitbarsten.
Ze stoten voortdurend nieuw materiaal uit, dat het oudere oppervlak bedekt.
De vulkanen stoten geen gesmolten lava uit, maar voornamelijk gesmolten zwavel en zwaveldioxide tot wel 400 kilometer hoogte de ruimte in en met een snelheid van 300 kilometer per seconden.
Dit koelt af tot kleine kristallen, die als witte sneeuw van zwaveldioxide op de grond vallen.
De Voyager 1 heeft onderstaande foto genomen van een vulkaanuitbarsting.
De pluim was 298 kilometer hoog.
Zwavel kan in verschillende vormen voorkomen, die in verschillende kleuren variëren van lichtgeel tot oranjerood.
Dit verklaart waarom het oppervlak die kleuren heeft.
Onder het harde oppervlak zijn meren van gesmolten zwavel, deze voeden de vulkanen.
De gemiddelde doorsnede is 3642 kilometer.
Io heeft een ijzeren kern van ongeveer 900 kilometer doorsnede.
Ook heeft Io een dunne atmosfeer die uit zwaveldioxide en ander gassen bestaat.
De maan heeft weinig of geen water, maar de andere grote manen wel.
Op 5 maart 2009 was het dertig jaar geleden dat Voyager 1 in een uur tijd, 33 opnames maakte van de zuidpool van Io.
De opnames uit 1979 van de maan van Jupiter zijn verzameld in een mozaïek, waarop duizenden vulkanen, stromingen en bergketens te zien zijn.
Voyager 1 mozaïek van de zuidpool van Io
De New Horizons heeft tijdens zijn flyby langs Jupiter in 2007 op Io nieuwe zwavelvulkanen ontdekt. Op 28 februari 2007 was al de vulkaan Tvashtar tot uitbarsting gekomen, met een hoogte van 330 kilometer.
De vulkaan Tvashtar is zes jaar lang in de gaten gehouden door de Galileo, maar die heeft nooit zo'n indrukwekkende pluim gezien.
Uitbarsting van vulkaan Tvashtar, gefotografeerd door de New Horizons
De uitbarsting van vulkaan Tvashtar zorgde voor een veranderd oppervlak
De onderstaande foto werd op 2 maart 2007 gemaakt door de New Horizons, twee dagen eerder kwam de New Horizons al heel dicht langs Jupiter.
Linksboven is Io zichtbaar, te herkennen aan de blauwe pluim van een vulkaanuitbarsting. De afstand tot Io bedraagt 4,6 miljoen kilometer.
Europa bevindt zich dichterbij de New Horizons, namelijk op een afstand van 3,8 miljoen kilometer. Ondanks dat de manen dicht bij elkaar lijken te staan, zit er nog 790.000 kilometer lege ruimte tussen.
Io (links) en Europa (rechts), gefotografeerd door de New Horizons
Ze stoten voortdurend nieuw materiaal uit, dat het oudere oppervlak bedekt.
De vulkanen stoten geen gesmolten lava uit, maar voornamelijk gesmolten zwavel en zwaveldioxide tot wel 400 kilometer hoogte de ruimte in en met een snelheid van 300 kilometer per seconden.
Dit koelt af tot kleine kristallen, die als witte sneeuw van zwaveldioxide op de grond vallen.
De Voyager 1 heeft onderstaande foto genomen van een vulkaanuitbarsting.
De pluim was 298 kilometer hoog.
Zwavel kan in verschillende vormen voorkomen, die in verschillende kleuren variëren van lichtgeel tot oranjerood.
Dit verklaart waarom het oppervlak die kleuren heeft.
Onder het harde oppervlak zijn meren van gesmolten zwavel, deze voeden de vulkanen.
De gemiddelde doorsnede is 3642 kilometer.
Io heeft een ijzeren kern van ongeveer 900 kilometer doorsnede.
Ook heeft Io een dunne atmosfeer die uit zwaveldioxide en ander gassen bestaat.
De maan heeft weinig of geen water, maar de andere grote manen wel.
Op 5 maart 2009 was het dertig jaar geleden dat Voyager 1 in een uur tijd, 33 opnames maakte van de zuidpool van Io.
De opnames uit 1979 van de maan van Jupiter zijn verzameld in een mozaïek, waarop duizenden vulkanen, stromingen en bergketens te zien zijn.
Voyager 1 mozaïek van de zuidpool van Io
De New Horizons heeft tijdens zijn flyby langs Jupiter in 2007 op Io nieuwe zwavelvulkanen ontdekt. Op 28 februari 2007 was al de vulkaan Tvashtar tot uitbarsting gekomen, met een hoogte van 330 kilometer.
De vulkaan Tvashtar is zes jaar lang in de gaten gehouden door de Galileo, maar die heeft nooit zo'n indrukwekkende pluim gezien.
Uitbarsting van vulkaan Tvashtar, gefotografeerd door de New Horizons
De uitbarsting van vulkaan Tvashtar zorgde voor een veranderd oppervlak
De onderstaande foto werd op 2 maart 2007 gemaakt door de New Horizons, twee dagen eerder kwam de New Horizons al heel dicht langs Jupiter.
Linksboven is Io zichtbaar, te herkennen aan de blauwe pluim van een vulkaanuitbarsting. De afstand tot Io bedraagt 4,6 miljoen kilometer.
Europa bevindt zich dichterbij de New Horizons, namelijk op een afstand van 3,8 miljoen kilometer. Ondanks dat de manen dicht bij elkaar lijken te staan, zit er nog 790.000 kilometer lege ruimte tussen.
Io (links) en Europa (rechts), gefotografeerd door de New Horizons