Op 21 december 2012 was vanaf Saturnus, als je hierop kon staan, de Venusovergang te zien. De overgang, gevolgd door Cassini, ging van links naar rechts, en duurde ongeveer 9 uur en 53 minuten, van 12.26 uur tot 22.19 uur. Het is voor het eerst dat een ruimtevaartuig een overgang van een planeet in het zonnestelsel, buiten de baan van de aarde vastlegde.

De infraroodspectrometer van Cassini zal proefmetingen doen in het zonnespectrum aan de Venusatmosfeer om te proberen of Cassini de atmosfeer van Venus kan meten, die grotendeels uit kooldioxide bestaat. Deze technieken zullen in de toekomst worden gebruikt om de atmosferen van planeten bij andere sterren te onderzoeken.

---

Op de tekening zijn de banen van Cassini om Saturnus in beeld gebracht van juni 2004 tot het einde van de missie op 15 september 2017.

De banen om Titan zijn rood en van zes andere manen wit, het eerste deel van de missie tot en met 2008 is groen, de Equinox Mission, die stopte in 2010, is oranje. Het tweede deel van de missie, de Solstice Mission, zijn paars en 15 jaar na de lancering, 15 oktober 2012, zijn de banen donker grijs, hier vallen ook de banen onder, die door Cassini in de binnenste ring van Saturnus gaan plaatsvinden.

---

De baan van Cassini is de afgelopen maanden langzaam steeds steiler gemaakt, voornamelijk door gebruik te maken van de zwaartekrachtsinvloed van een paar manen van Saturnus en heeft sinds kort weer veel beter zicht op het ringenstelsel.

---

Op de afbeelding zijn de hoogtepunten van de flybys van Cassini te zien van Saturnus en zijn manen.

---

De wetenschappelijke instrumenten van Cassini zijn op 24 november weer ingeschakeld. Waarschijnlijk was een kleine storing in de computer van een subsysteem de oorzaak.

De 73^e flyby langs Titan op 11 november is overgeslagen, waarbij de temperatuur van de stratosfeer gemeten zou worden en de veranderende atmosfeer tijdens de opwarming van het noordelijk halfrond in het voorjaar.

Op de foto zijn heldere wolken te zien op Titan, waarschijnlijk zijn die ontstaan door de wisselende seizoenen en de komst van de lente op het noordelijk halfrond.

---

Afgelopen week schakelde de Cassini zichzelf in stand-bystand, veroorzaakt door elektrisch geladen deeltjes van de zon die de commando's verstoorden, waardoor de opdrachten niet goed doorkwamen bij Cassini en zichzelf automatisch in de veilige modus schakelde. Er worden geen gegevens (alleen technische informatie) over Saturnus en zijn manen meer naar de aarde verstuurd.

Het voor de zesde keer dat dit gebeurt en tot nog toe kon het steeds worden verholpen. De flyby van 11 november langs Titan gaat nu ongemerkt voorbij, Cassini zal op 24 november na nieuwe commando's weer volledig werken.

---

Cassini gaat tot 2017 Saturnus en zijn manen verkennen.

In oktober 1997 vond de lancering plaats en in 2004 bereikte hij zijn bestemming. Huygens daalde in januari 2005 af naar het oppervlak van Titan. Eerst zou de missie tot eind 2008 duren, maar dat werd verlengd tot september 2010 en nu met nog eens bijna zeven jaar.

Cassini verkeert nog steeds in een goede conditie en heeft voldoende stuwstof voor zijn vele koerswijzigingen. Cassini heeft nu 126 banen om Saturnus gedraaid en daar zullen er nog 155 bijkomen. Wetenschappers willen zich de komende zeven jaar vooral richten op de seizoensinvloeden op Saturnus. De tijd die Saturnus nodig heeft om een keer om de zon te draaien, is gelijk aan bijna dertig jaar op aarde.

Toen Cassini-Huygens in 2004 aankwam bij Saturnus was het daar winter en in 2017 zal het er zomer zijn. Tijdens de verlengde missie zal Cassini zijn aantal omlopen om Saturnus verdubbelen. Titan wordt nog 54 keer en Enceladus 11 keer van nabij onderzocht.


In sommige seizoenen verschijnen er spaken in de ringen, hoe ze ontstaan is nog
niet goed duidelijk. Nieuwe metingen van Cassini hebben uitgewezen dat
de spaken uit bevroren waterdeeltjes bestaan, die deels groter zijn dan tot
nu toe werd gedacht, een micrometer, een duizendste millimeter.

Wetenschappers denken dat ze ontstaan doordat elektrostatische krachten
de microscopisch kleine deeltjes uit het ringvlak optillen.
Maar het is de vraag of dit ook kan met de waargenomen grotere ijsdeeltjes.

De opname is gemaakt op 6 september na de equinox van augustus 2009
op een afstand van 2,9 miljoen kilometer.
De heldere spaken bevinden zich boven de B-ring ook zie je de schaduw van Mimas.

---

NASA heeft besloten de Cassini-Huygens-missie met twee jaar te verlengen,
eigenlijk zou deze missie in juli 2008 eindigen.

Cassini heeft in vier jaar 140.000 beelden van Saturnus en zijn manen terug gestuurd naar de aarde.
De ruimtesonde draaide 62 keer rond Saturnus, vloog 43 keer langs Titan en 12 keer langs de ijsmanen
van de planeet. Het toestel is in goede staat en heeft nog voldoende brandstof om de verlenging te volbrengen.

Dankzij deze verlenging kan het ruimtetuig nog 60 extra rondjes rond Saturnus draaien,
26 keer langs Titan vliegen, zeven keer langs Enceladus en nog langs Dione, Rhea en Helene.

Bij een van de vluchten langs Enceladus zal Cassini nog dichter langs de maan vliegen dan de laatste keer,
namelijk op 24 kilometer. De extra missie van Cassini kost 80 miljoen dollar per jaar.


De belangrijkste ontdekkingen van Cassini zijn o.a. geisers op de maan Enceladus met mogelijk vloeibaar water
onder haar oppervlak. Waarnemingen van Titan geven een beeld van hoe de aarde er uit kan hebben gezien
voor het ontstaan van leven. Titan lijkt op de aarde, zoals meren, rivieren, regen, sneeuw, wolken, duinen en bergen.

Na deze twee jaar heeft Cassini nog genoeg brandstof voor een tweede verlenging, met de mogelijkheid om een keer
tussen Saturnus en de binnenste D-ring te vliegen. Tussen de D-ring en Saturnus is de afstand ongeveer 3000 kilometer.
Er moet dan eerst onderzocht worden of deze passage veilig is, dit in verband met gruis.

---

Tien jaar geleden, op 15 oktober 1997 werd de Cassini-Huygens vanaf Cape Canaveral gelanceerd.
Zijn missie: in een baan gaan draaien rondom Saturnus en het bestuderen van de manen
en de ringen van Saturnus voor een periode van vier jaar. Daarnaast moest Cassini de Europese
Huygens-sonde loslaten, die zou afdalen in de dikke en ondoordringbare atmosfeer van Titan.


Met zijn vele ringen, manen en ingewikkelde magnetische omgeving gedraagt Saturnus zich als een
soort mini-zonnestelsel. Saturnus is de zon in, terwijl zijn manen en ringen overeenkomsten vertonen
met een jong planetenstelsel. Cassini's belangrijkste ontdekking zijn de ijsgeisers op de maan Enceladus,
waardoor de E-ring van Saturnus vanuit dit materiaal wordt gevormd.

Daarnaast heeft Cassini veel gegevens verzameld over Titan, een fascinerende wereld
waarvan men voor het Cassini tijdperk vrijwel niets afwist. Titan lijkt op onze eigen aarde
en kan ons meer vertellen over de vroege geschiedenis van onze eigen wereld.


Mei 2007, samenstelling van 45 opnamen van de ringen van Saturnus gedurende 2,5 uur
genomen door Cassini op een afstand van 1,1 miljoen kilometer.

---

Cassini, die sinds 10 juni 2004 zijn banen draait om de planeet Saturnus,
verkeert nog steeds in een goede staat en werkt naar behoren.

Cassini is nu bezig aan zijn 21ste baan om Saturnus, en bevond zich afgelopen zondag, 5 februari
op 4,1 miljoen kilometer van de geringde planeet.

Dat is de verste afstand tussen Cassini en Saturnus sinds november 2004.


Op 27 februari zal de sonde voor de elfde keer langs Titan, de grootste maan van Saturnus vliegen.
Hiervoor werd een kleine baancorrectie uitgevoerd, en werden de motoren gedurende 203 seconden ontstoken.

De afgelopen week werden ook de manen Pan, Atlas, Helene, Janus, Calypso, Epimetheus,
Pallene, Polydeuces, Methone, Pandora en Prometheus waargenomen.

De waarnemingen zijn uitgevoerd voor het verbeteren van onze kennis over hun baan rond Saturnus.

---

De lancering van de Cassini-Huygens vond 15 oktober 1997 plaats.
's Ochtends om 4:43 uur werd het ruimtevaartuig vanaf Kennedy Space Center in Florida gelanceerd.