De MRO had een half jaar nodig om in de goede baan te komen.
De MRO zou oorspronkelijk 4 jaar gebruikt worden en kostte 720 miljoen dollar. De MRO is nu nog steeds in gebruik.
De MRO is niet alleen groter dan de meeste sondes, 6 meter hoog, maar heeft ook de grootste telescoop die ooit zo ver de ruimte in is geschoten, de lens heeft een doorsnede van 50 centimeter.
De schotelantenne heeft een doorsnede van 3 meter.
De orbiter onderzoekt het oppervlak en onderzoekt of er in de bodem water aanwezig is (zie afbeelding hieronder).
Wetenschappers hopen op meer duidelijkheid over klimaat, dampkring, geologische geschiedenis en mogelijke aanwezigheid van leven op Mars.
Er wordt ook onderzocht waar het landschap geschikt is voor toekomstige landingsplaatsen voor bemande en onbemande ruimtemissies.
Foto van de MRO met aanwijzingen voor stromend water
De MRO heeft enkele seizoenen lang structuren langs de wanden van inslagkraters op Mars in de gaten gehouden.
De donkere vormen veranderen naarmate de temperaturen stijgen of dalen.
Zo verdwijnen de donkere stromen in de winter, om vervolgens in de lente weer terug te keren.
Of deze stromen (strepen), die in de loop van de zomer langer worden, door vloeibaar water worden veroorzaakt, is niet honderd procent zeker.
Waarschijnlijk gaat het om zoutrijk water dat smelt.
Hoe het komt dat de strepen in de zomer donkerder zijn dan in de winter is niet duidelijk.
De kans op microscopisch leven is in stromend water groter dan in bevroren water.