Op 3 april 1867 ontdekte de Duitse astronoom Ernst Wilhelm Leberecht Tempel (vaak afgekort naar Wilhelm Tempel) de komeet, die later bekend zou worden als komeet 9P/Tempel, vaak afgekort tot Tempel 1.
Bron: NASA
Deep Impact met links de Impactor en de komeet Tempel 1
De omlooptijd van de komeet rond de zon was toen 5,68 jaar en in 1873 en 1879 werd de komeet opnieuw waargenomen en in 1881 naderde de komeet Jupiter tot een afstand van slechts 0,55 AE en dat was genoeg om de baan van de komeet te verstoren, de omlooptijd werd toen 6,5 jaar.
Vanaf de aarde was de komeet daarna slecht te zien, in 1898 en 1905 werd geprobeerd de komeet waar te nemen, maar dat mislukte. Tientallen jaren daarna bleef de komeet onzichtbaar.
Het doel van de Deep Impact-missie is om meer te weten te komen over het ontstaan van ons zonnestelsel 4½ miljard jaar geleden.
Bron: NASA
Deep Impact missie-logo
Op 6 april is de Impactor losgekoppeld die op 4 juli 2005 op de komeet Tempel 1 insloeg.
De komeet heeft een doorsnede van 7,6 kilometer en is 15 kilometer lang.
De temperatuur in de schaduw is -10°C en aan de zonzijde 60°C.
De komeet draait in krap twee dagen om zijn as.
Tempel 1 is gebutst door de vele inslagen en vrijwel egaal grijs. Nergens is ijs aan het oppervlak te zien.
Bron: NASA
Beelden van de inslag van de Impactor, gemaakt in een tijdsperiode van 40 seconden door Deep Impact
Bron: NASA
Foto gemaakt 67 seconden na de inslag
De inslag van Impactor heeft een krater van 25 meter diep en 150 meter breed veroorzaakt. Kort voor de inslag ging een camera werken om opnames van het naderende oppervlak te maken.
De Impactor woog 370 kilo en had een maximale snelheid van 37.000 kilometer per uur. De kracht waarmee de Impactor insloeg is te vergelijken met de kracht van een explosie van 4800 kilogram dynamiet.
Een miljard kilo materiaal werd losgeslagen uit de komeet bij de inslag. Deze pluim van materiaal steeg naar schatting vijfhonderd meter omhoog en viel later terug op het oppervlak.
De Deep Impact fotografeerde de inslag toen hij de komeet op een afstand van 500 kilometer passeerde. Ook telescopen op aarde volgden de inslag in de hoop meer over de samenstelling van de komeet te weten te komen.