Deep Impact / EPOXI heeft met succes een baancorrectie uitgevoerd voor een flyby op 27 juni
langs de aarde en vervolgt hierna zijn weg naar komeet Hartley 2, aankomst op 4 november.


Een zonneglinstering op het water in Californië genomen door Deep Impact.
Het rode gebied is Noord-Amerika.

---

Het oorspronkelijke doel was eerst komeet Boethin, maar die blijkt onvindbaar.
Wetenschappers denken dat deze komeet uiteengevallen is in delen die te klein zijn om te zien.
Het nieuwe doel is nu komeet Hartley 2.
De ontmoeting tussen Deep Impact en de komeet is op 11 oktober 2010.


Tijdens de nieuwe EPOXI-komeetmissie (eerst Deep Impact), die 40 miljoen dollar kost,
wordt overigens ook onderzoek gedaan aan exoplaneten.
EPOXI (EPOCh) staat voluit voor Extrasolar Planet Observation and Characterization and
the Deep Impact Extended Investigation, waarbij men de grootste telescoop van EPOXI-missie
zal gebruiken om bij een aantal nabije sterren te zoeken naar planeten die op de aarde lijken.

Komeet Hartley 2 is een kleine komeet, met een kern van 800 meter in doorsnede.
De EPOXI-missie zal de komeet passeren op een afstand van ongeveer 1000 kilometer.
Op weg naar de komeet zullen drie flyby's langs de aarde nodig zijn om de goede richting te krijgen.

---

NASA heeft nieuwe bestemmingen gegeven aan Stardust en Deep Impact die hun eigenlijke missies al hebben volbracht.
Stardust onderzocht komeet Wild 2, waarvan hij enkele stofmonsters verzamelde en op aarde afleverde,
Deep Impact onderzocht komeet Tempel 1 en schoot daar een klein projectiel op af.

Stardust wordt naar Tempel 1 gestuurd om daar de krater veroorzaakt door de Deep Impact missie in 2005
te onderzoeken en wordt daarmee de eerste komeet die door twee ruimtemissies in twee verschillende jaren
is bezocht, in 2005 en 14 februari 2011.
Onderzoekers slaagden er in 2005 niet in om de krater te observeren, omdat een stofwolk het zicht blokkeerde.


Ondertussen krijgt Deep Impact een dubbele taak. Hij zal op 5 december 2008 langs komeet Boethin vliegen
en in de tussentijd zoeken naar planeten bij andere sterren, waarvan bekend is dat ze een planeet hebben
die bij elke omloop voor de ster langs beweegt.
Komeet 85P/Boethin is een kleine komeet, draait iedere elf jaar om de zon en werd in 1975 ontdekt.

---

EPOXI vloog op 29 december op 43.000 kilometer afstand langs de aarde.
De baan van de komeetverkenner is hierdoor zodanig afgebogen dat hij nu op koers
ligt voor een ontmoeting met komeet Hartley 2 op 4 november 2010.


Deep Impact schoot op 4 juli 2005 een projectiel af op de kern van komeet Tempel 1.
EPOXI kreeg twee nieuwe taken: het zoeken naar exoplaneten door middel van de overgangstechniek
(Extrasolar Planet Observations and Characterization) en onderzoek aan komeet Hartley 2
(Deep Impact eXtended Investigation). Uit de twee acroniemen is de naam EPOXI samengesteld.

---

Het team van Deep Impact heeft een voorstel-missie ingediend voor de toekomst van de komeetverkenner.
Deze missie staat bekend als EPOXI en heeft van de NASA een half miljoen dollar aan subsidie meegekregen.

De EPOXI-missie heeft als tussendoel, Exoplanetaire Observatie en Deep Impact aanvullende onderzoeken.
EPOXI staat voor: Extrasolar Planet Observation and Deep Impact EXtended Investigation.

De andere missie is de DIXI-missie, of Deep Impact EXtended Investigation.
Met als doel komeet Boethin, hiervoor moet de ruimtesonde de zwaartekracht van de aarde gebruiken
om in de richting van de komeet te komen, dit gebeurt op 31 december 2007.


Deep Impact gaat in de tussentijd drie sterren waarnemen, waardoor nauwkeurige metingen van de omloopbanen
en van de timing van de sterbedekkingen van de exoplaneten mogelijk zijn.

De planeetontdekkende fase van Deep Impact zal eindigen in mei 2008, de ontmoeting met de komeet Boethin zal
in december 2008 plaatsvinden, waarbij Deep Impact de komeet tot een afstand van minder dan 700 km zal naderen.
Vanwege de hoge snelheid van 10 kilometer per seconde van de Deep Impact zal er slechts zes uur waarnemen
mogelijk zijn, voordat Boethin weer buiten het zicht verdwijnt.

---

In juli 2005 werd de Deep Impact-missie volbracht door een botsing met komeet Tempel 1, de Impactor.
De Deep Impact onderzocht toen deze inslag en verkeert nog steeds in een prima staat.

Daarom besloot de NASA het ruimtevaartuig naar een andere komeet, Boethin, te sturen.
Onderzoekers hopen op deze manier meer informatie over verschillende kometen te krijgen,
dit is nodig om een duidelijker beeld te krijgen waar kometen uit bestaan en het leven op aarde.

Omdat er geen nieuwe lanceringen nodig zijn, is deze DIXI-missie,
Deep Impact eXtendedInvestigation, behoorlijk kosten besparend.


Komeet Boethin bevindt zich nu op een afstand voorbij de baan van Saturnus,
maar zal bij de waarnemingen in december 2008 net buiten de aardbaan vliegen.
Drie toestellen van de Deep Impact, 2 kleurencamera's en een infraroodspectrometer, zullen de oppervlakte,
de reflectie-eigenschappen, de structuur en samenstelling van de komeet bestuderen.
Op deze manier hopen de komeetwetenschappers opnieuw een grote stap voorwaarts te kunnen zetten.

---

Toen Deep Impact op 4 juli 2005 insloeg op komeet Tempel 1, werden duizenden kilo's kometenmateriaal de ruimte in geblazen.
Met behulp van de spectrograaf van de Spitzer is onderzocht waar dat materiaal uit bestaat.

De onderzoekers hebben verschillende vaste stoffen in Tempel 1 ontdekt, die nooit eerder in kometen zijn waargenomen,
zoals carbonaten (kalk), het kleimineraal smectiet, metaalsulfiden en koolwaterstoffen.

Vooral de aanwezigheid van de eerste twee stoffen is verrassend, omdat deze verbindingen normaal gesproken
alleen in een omgeving ontstaan waar vloeibaar water aanwezig is en kometen bestaan uit bevroren materiaal.

Vreemd genoeg bevat Tempel 1 ook kristallijne silicaten, dit zijn verbindingen die alleen bij hoge temperaturen ontstaan.
Dit kan betekenen, dat de oermaterie waaruit ons zonnestelsel is ontstaan, flink in beweging is geweest,
waardoor er een voortdurende vermenging van stoffen plaatsvond.


In de deeltjes die de Stardust bij komeet Wild 2 heeft verzameld nog geen carbonaten en kleimineralen aangetroffen.
Het kan dus ook zijn dat Tempel 1 een buitenbeentje is onder de kometen.

---

Vandaag is het precies een jaar geleden dat de Impactor van de Deep Impact insloeg op komeet Tempel 1.
De ontwerpers van de missie wisten dat op 5 juli 2005 de komeet het punt zou bereiken
waarbij de afstand tot de zon het kleinst was.

Er werd gekozen voor een inslag op de komeet op 4 juli, de dag waarop in de Verenigde Staten
de onafhankelijkheid van het land wordt gevierd.

Het is gebruikelijk dat op deze feestdag vuurwerk wordt afgestoken, het vuurwerk van de inslag was dus
een speciale gebeurtenis om de viering van de 4th of July een bijzonder tintje te geven.


NASA overweegt om Deep Impact naar een andere komeet te sturen.
Op 21 juli 2005 werd een baanwijziging uitgevoerd die de Deep Impact
op 31 december 2007 weer in de buurt van de aarde brengt.

Mogelijk zal de ruimtesonde daarna naar komeet 85P/Boethin worden gestuurd, deze komeet,
met een omlooptijd van 11,2 jaar, zal in 2008 weer in de buurt van de zon komen.

Komeet Tempel 1 komt in 2024 en in 2036 weer in de buurt van Jupiter, op een afstand van 0,55 en 0,91 AU.
De baan zal dan weer veranderen, de kortste afstand tot de zon is daarna bijna 2 AU.

---

Bij de inslag van de Impactor op komeet Tempel 1, is 250.000 ton water de ruimte in geblazen.
Dit blijkt uit onderzoek van de waarnemingen van de inslag, verricht door de Swift-röntgensatelliet van de NASA.

De ruimtesonde Deep Impact schoot op 4 juli 2005, de Impactor in de ijzige kern van de komeet, en de gevolgen
van die inslag zijn door talloze telescopen en satellieten bestudeerd. Swift registreerde twaalf dagen lang een
verhoogde röntgenhelderheid, veroorzaakt door botsingen van zonnewinddeeltjes met watermoleculen.


Deze temperatuurkaart van Tempel 1, is samengesteld uit opnames van de Deep Impact.
De drie ijsrijke gebieden zijn aangegeven door drie nummers en bevinden zich dichtbij
de koudste delen van de komeet met temperaturen van - 285, -290 en -295° Kelvin.

Uit de metingen blijkt dat Tempel 1 in totaal 250.000 ton water heeft geproduceerd, veel meer dan eerst werd
aangenomen. Sterrenkundigen hopen nu meer te weten te komen over de inwendige structuur van de komeetkern.

---

Uit waarnemingen van NASA's Deep Impact missie blijkt dat er waterijs
aanwezig is op het oppervlak van de komeet Tempel 1.

Dit is de eerste keer dat waterijs wordt ontdekt op een komeet.
Alleen is er maar minder dan 1% van het oppervlak van Tempel 1 bedekt met waterijs.

De gegevens werden verzameld op 4 juli 2005, toen de ruimtecapsule van de Deep Impact,
de Impactor, met een snelheid van 37.000 kilometer per uur op de komeet Tempel 1 insloeg.


Tijdens de afdaling werden er veel foto's van het oppervlak gemaakt.
Een team van bijna 2.000 wetenschappers vond later waterijs op het oppervlak van de komeet.

Het team kwam er ook achter dat de komeet veel zwakker in elkaar zit dan eerst werd gedacht.
De komeet bestaat namelijk meer uit lege ruimte, dan uit steen en ijs.

De Impactor kwam op een gebied terecht, waar geen ijs aan het oppervlak aanwezig was.

De inslag veroorzaakte een grote klap, waarbij materiaal van onder het oppervlak
de ruimte in werd geblazen en hiertussen zat wel waterijs.

Het zou gaan om kleine hoeveelheden met stof vermengd ijs van drie gebieden
met een gezamenlijk oppervlak van vijf voetbalvelden.


Hierdoor zijn de wetenschappers van mening dat er wel ijs voorkomt
onder het oppervlak van de komeet Tempel 1.

Volgens de wetenschappers is het ijs uit het inwendige van de komeet door erosie aan het oppervlak gekomen.

---

Onderzoek van de Europese komeetverkenner Rosetta na de inslag op de komeet Tempel 1
door de Deep Impact (Impactor), laat zien dat de komeetkern meer stof en gruis bevat dan ijs.

Rosetta is onderweg naar de komeet Churyumov-Gerasimenko en kon de inslag op Tempel 1
op een afstand van 80 miljoen kilometer waarnemen.

De Tempel 1 lijkt op een stofbal die door bevroren sneeuw bijeen wordt gehouden.


Wetenschappers gaan er vanuit dat kometen in hun kern grotere organische moleculen herbergen.
Planeten zijn in hun vroege leven bestookt met kometen die als meteorieten insloegen.

Kometen zouden de bron van het water op aarde zijn en mogelijk zelfs van het leven.
Maar om dit te weten te komen is een uitgebreider onderzoek nodig van een komeetkern.

Dit is het doel van de ESA, die op 4 maart 2004, Rosetta lanceerde.
Die zal echter pas in 2014 bij een komeet aankomen.

---

De komeet Tempel 1, het doelwit van de Deep Impactsonde, blijkt erg broos te zijn en
niet meer vastheid te hebben dan een sneeuwwolk.

De komeet is voor het grootste deel poreus en er zit geen vast ijs in.
Het ijs heeft de vorm van kleine korrels.

Het stof en de ijskorrels van Tempel 1 vormen een losse structuur van fijne deeltjes die losjes
vastgehouden wordt door een zwakke zwaartekracht.

---

De Deep Impact is in een zodanige baan gebracht dat hij eind 2007 weer in de buurt van de aarde zal komen.

Eén van de mogelijkheden voor de Deep Impact van de NASA is, dat de ruimtesonde in 2008 opnieuw
een ontmoeting zal hebben met een komeet: de komeet Boethin.